Le piazze di Torino

Gisteren vroeg Gert Jan aan mij of ik ook een keer het verslag zou willen schrijven. Bij deze!

De shuttlebus bracht ons in de ochtend vanaf de camping samen met enkele andere campinggasten naar het dorp Druento, 3 km verderop. Vandaar namen we bus 59 naar Turijn. Ongeveer 3 kwartier later kwamen we in het centrum aan. Onze verwachtingen van Turijn waren hoog gespannen, achteraf gezien misschien wel iets te hoog. 

Ons eerste doel was de markt op de Piazza della Republica. Altijd leuk die reuring op zo’n markt, tientallen fruit- en groentekramen, 5 viskramen gebroederlijk naast elkaar en koopmannen die hun waar met veel geschreeuw aanprijzen. 

Het stratenpatroon van Turijn is opvallend rechthoekig, vergelijkbaar met New York. Dat hebben ze, zo las ik, aan de Romeinen te danken. Heel overzichtelijk, maar ook wel een tikkie saai. Terwijl ik normaalgesproken toch echt dol ben op de creaties van de Romeinen.

Om de stad beter te leren kennen, maken we een Geocache-wandeling met als thema ‘Le piazze di Torino’. Het brengt ons op grote pleinen met veelal fonteinen en bronzen beelden van heroïsche strijders uit een ver verleden.

We wandelen ook langs de Dom waar de beroemde lijkwade van Turijn in ligt. Helaas kunnen we de ingang van de Dom niet vinden en gaat het bezoek aan de lijkwade niet door. Gelukkig hebben we wel jaren geleden eens een kopie van de lijkwade gezien in een kerk (hotel) in Rome waar we toen logeerden. Lang verhaal ….

Als lunch bestelt Gert Jan bij een tentje een bijzondere pizza; eentje met parmaham en gorgonzola (tot zover niks geks) en aardappelpuree. Dat laatste ingrediënt vond hij wat minder op een pizza. 

Aan de oever van de rivier de Po dachten wij lekker met een drankje op een terrasje te kunnen zitten. Of we zaten op de verkeerde plek, of alle Turijners waren met vakantie of aan het werk of alle Po-horeca-ondernemers zijn failliet… het was er compleet uitgestorven. Jammer!

In de buurt van de Po stond een aparte parkeergarage. Een man reed zijn auto op een plateau, stapte uit en toonde zijn pasje bij een parkeerautomaat. Hierna zakte de auto naar beneden, zonder de man er in. De man vertelde ons dat de auto automatisch op zijn parkeerplek wordt neergezet. En dat hij zo de auto ook weer naar boven kon transporteren. Ging wel eens mis, veelal door problemen met de software. Daar weten wij ook wel iets van ;-).

Pas rond een uur of 17.00 komt Turijn een beetje tot leven en zien en horen we straatartiesten en veel meer mensen op straat. Ook ontdekken we prachtige passages, overkapte winkelgalerijen en mooie statige panden.

Op de terugweg met bus 59 proberen we nog een glimp op te pakken van het stadion van Juventus. Dat lukte niet zo goed, dan maar van het trainingscentrum.

Als afsluiting van de dag, en omdat we geen puf meer hebben om te koken, eten we een snelle pasta op een bordje van karton bij de meneer van de kleine foodtruck. Petje af dat hij dit allemaal in zijn uppie doet!