Strada del Ponale

Vanmorgen vroeg opgestaan om wat eerder te kunnen vertrekken voor een lange wandeling. Activiteitenbegeleidster en geroutineerd reisleidster Erna had voor deze dag een wandeling uitgezocht van Riva del Garda naar Pregasina. Dus om kwart over tien op de fiets naar Riva del Garda, en wel via de snelste route en niet via de toeristische, want we wilden snel aan de wandel. Toch eerst even een heerlijke cappuccino gedaan bij Cristallo, wat inmiddels ons favoriete tentje is geworden. 

Om 11:00 uur Strava gestart voor de wandelroute. In “no time” stegen we ver boven het Gardameer uit met een uitzicht wat niet te beschrijven valt en zo bleek, ook niet te fotograferen of te filmen, maar we probeerden het toch. 

Het pad is zowel een wandelpad als een mountainbike pad en erg populair. Later op de dag las Erna het nog voor van internet; “je niet ergeren aan de soms kamikaze acties van de fietsers en gewoon blijven genieten van het overweldigende uitzicht”. Erna had me een folder laten lezen over deze route en er stond duidelijk vermeld dat zo’n 4 km verwijderd van het dorpje Pregasina er een bus (terug)ging van daar naar Riva. Na zo’n 2 uur wandelen kwamen we bij een restaurant, café, waar ook een splitsing was naar andere mountainbike routes en wandelroutes.
 

Hier gaf reisgids Erna nogmaals aan dat we de bus terug zouden nemen. We hadden inmiddels ongeveer 250 hoogte meters erop zitten en we waren er nog lang niet. Ik gaf weer aan dat ik er niet zoveel voor voelde om bij de eindbestemming nog eens 4 km te moeten lopen voor een bus. Terug lopen leek mij leuker. 

Onderweg fietsers en wandelaars van allerlei pluimage voorbij zien komen. De meest opvallende was dat gezin op mountainbikes met 2 jongens van een jaar of 10 en 12 en de man met een hond aan de lijn. 

Tot nu toe niks geks aan, maar die hond was een tekkel...Eigenlijk vond ik het ook een beetje dierenmishandeling...(zie ook video).

Rond 14:30 uur hadden we de eindbestemming bereikt en dronken we wat op de “overwinning”. 500 hoogte meters in 8 km, een prachtige wandeling en niet te moeilijk maar ook niet heel gemakkelijk. Reisleidster Erna vroeg aan de serveerster waar we de bus konden nemen. “Vandaag gaat er geen bus meer”, “ja, je kan 4km verder (en waarschijnlijk naar beneden en minder fraai (red.)) naar de autoweg lopen, maar dat is net zolang lopen als terug via de Ponale”. De teleurstelling was van het gezicht af te lezen, zegt men dan. Gelukkig duurde die niet lang en om drie uur stapten we kwiek naar beneden. Onderweg een paar keer gestopt en inmiddels heb ik van de reisgids de hele geschiedenis van het wandelpad voorgelezen gekregen! Tot en met het aantal wandelaars en fietsers van vandaag aan toe! (Namelijk 1482 wandelaars en 1926 fietsers (zie http://www.Ponale.eu)! )

Alle gekheid op een stokkie; het was een prachtige en leuke wandeling die Erna zelfs de uitspraak deed ontlokken dat we morgen de hele dag aan het zwembad gaan zitten! Ik heb het haar nog een keer laten herhalen ;-)

Heerlijk weer opgestoken en gegeten in Riva del Garda bij Cristallo en daarna nog even door de straatjes gewandeld...Althans, ik moest even een straatje om, zodat Erna rustig de tijd had een winkeltje te bezoeken met duizenden schaaltjes en bakjes. 

Moe en zeer voldaan stappen we zo ons bedje in.