Een rustig daggie?

Eergisteren zei ze het nog; “morgen houden we een rustig daggie”. “Even kijken waar we woensdagmorgen moeten zijn om op de boot te stappen naar Cinque Terre, misschien”. En dan naar het strand enzo. Klonk best relaxed…Het liep vandaag ietsjes anders..

Inderdaad weer rustig en heerlijk ontbeten met broodjes gekocht bij de bakker vlakbij de camping. Wat zitten lezen, opruimen en schoonmaken. Pas rond 15:00 uur vertrokken we naar Marina di Carrara, volgens Google Maps een wandeling van zo’n 2,8 km. In dit dorp zou het vertrekpunt van de boot ergens moeten bevinden. Maar waar?

Het eerste stuk liepen we heerlijk langs het strand. Aangekomen bij de haven ging dat natuurlijk niet meer. Dat was maar goed ook want nu liepen we langs een filiaal van McLouis! Dat is de fabrikant van de camper van Jacqueline en Eric waar wij zo dankbaar gebruik van mogen maken. We zagen daar een model staan waar Eric en Jacqueline op hun oude dag nog veel plezier aan kunnen beleven.

Na nog een flink stuk lopen en wat rondvragen, vonden we het vertrekpunt van de boot. In de plaatselijke yachtclub gelijk maar een drankje gedaan, we waren er nu toch, met uitzicht op de bedrijvige haven. Vervolgens kochten we bij een drogist pleisters omdat Erna last van blaren had. En ondanks dat het mij niet nodig leek, ook pillen tegen zeeziekte, want stiekem zie ik best een beetje op tegen de bootreis naar Cinque Terre. 

Daarna gingen we op zoek naar een geocache (had ik niet zien aankomen, hoorde ik onderweg pas) die op het uiteinde van de havenpier moest liggen. Helaas niet kunnen vinden, “maar wel leuk dat we nog een Nederlands schip hebben zien wegvaren”, zei Erna. 

Toen we eindelijk die ellenlange pier af waren, zaten we nog even op het strand en nam ik nog een duik in de Middellandse Zee.

Omdat Erna wat last had van haar voeten namen we de bus terug naar het plaatsje van de camping. 

Tijdens het wachten op de bus vroeg ik mezelf af waarom ik zo moe was en keek ik op mijn telefoon hoeveel kilometer we hadden gelopen. Twaalf kilometer gaf de gezondheids-app aan!! 

Omdat we allebei weinig puf hadden om zelf iets te koken en het ondertussen al laat was, besloten we om een hapje te eten in het campingrestaurant. De Spritz Aparol smaakte weer heerlijk! 

Nu maar snel naar bed, want morgen een drukke dag…;-)

P.s. weetje van de dag: Carrara staat bekend om zijn marmermijnen. Het schijnt dat Michelangelo daar hoogstpersoonlijk een blok marmer heeft uitgezocht voor zijn ‘David’.