Camper afscheid, Graffiti en Gay Pride; wat een dag!

16 juni 2018 - Valencia, Spanje

Voor de laatste keer  deze vakantie wakker geworden in de camper. Zoals de hele tijd deze vakantie, een lekker rustig ontbijtje gedaan (bijna elke dag krijg ik van Erna een al gepelde helft van een sinaasappel 😉) en de laatste voorbereidingen getroffen om de camper achter te laten. Dus onze spullen ingepakt, waarbij opviel dat mijn enorme tas (die ik heb kunnen lenen van N&K, waarvoor hartelijk dank) nu toch wel erg zwaar was en de laatste dingen opgeruimd en schoongemaakt. Erna schrijft in haar dagboek; “Het was wel even slikken om afscheid te nemen van “ons” trouwe vervoermiddel.” Eric en Jacqueline en kids halen hem hier over een maand weer vandaan en rijden hem dan weer terug naar Nederland.

Met de checklist in ons hoofd alle voorbereidingen getroffen om de camper veilig en goed achter te laten. Op de camper serviceplek alle water geloosd en de camper op zijn plek gezet “next to the bar”.

En laten we de fietsen niet vergeten; AnGel, de eigenaar van deze camping had bedacht om deze in het hok te zetten met “garden equipment” maar het is uiteindelijk de “Mini club” geworden. Deze werd als opslagruimte gebruikt voor allerlei zaken die ze op deze camping en bungalowpark gebruiken.

En dan komt dat moment… okee, genoeg.. bij de receptie gevraagd of ze een taxi voor ons wilden bellen en rond 15:00 uur ’s middags openden we “ons” appartement in Valencia. Prachtige flat dichtbij de wijk die Carmen wordt genoemd. (zie overzicht foto: dat is een panorama foto van het uitzicht). Vrij snel weer naar buiten gegaan, de straat op, om een late lunch te gebruiken. Dat is niet altijd even makkelijk in Spanje. Dat wil zeggen; je kan niet bij elke bar/restaurant waar je ’s avonds wel kan eten, ook ’s middags eten. Ook nu moesten we even weer verkassen om op het Plaza Miguel wat te kunnen drinken én eten.

Op straat zien we veel street-art; vooral graffiti in allerlei stijlen en vormen. Na wat rond gewandeld te hebben, belanden we weer op een terrasje waar we heerlijk mensen konden kijken. Moest daarbij natuurlijk weer even aan mijn moeder denken, die zo leuk kon vertellen dat ze een aantal keren genoten heeft van “het mensen kijken” op het Damrak in Amsterdam. Ik heb wat “verborgen camerabeelden” gemaakt. Wie weet kan ik die zo wel plaatsen, kan je ook even heerlijk meegenieten. Wat ons opvalt is dat de mensen hier in Valencia enorm divers zijn; jong, oud, rijk, bedelaars, mensen in feestkleding, vrijgezellenparties, homo-stellen, oude omaatjes, een geweldige smeltkroes!

Bij toeval komen we er achter dat vanavond ook de Valencia Gay Pride plaatsvindt, op Plaza de l’Ajuntament. En dat willen we wel eens even zien. Eerst denken we dat wel een hele kleine parade is, maar de stoet wordt niet helemaal strak gemanaged (door 2 politiemannen uit een Louis de Funes film) en er volgen later nog honderden groepen met feestgangers. Erg leuk om eens mee te maken. Ook hier maken we weer veel foto’s en enkele filmpjes.  

Vrij laat voor Nederlandse begrippen, maar voor Spaanse heel normaal, zoeken we een plekje op om wat te eten. We belanden bij Sagardi, een Baskisch pintxos restaurant (hee, de cirkel weer rond!). We hebben een topavond met erg leuke gesprekken met een Nederlands stel van rond de 40 naast ons. De ene man kwam oorspronkelijk uit Zuid-Limburg en de andere uit de buurt van Doetinchem, waar ze nu ook wonen. Gesproken over hun vakantie, Valencia, werk, hun geweigerde erfenis van een grote boerderij (verkregen uit testament van opa). Toen zij waren vertrokken en wij ook op weggaan stonden, nog een tijdje gebabbeld met een groep vrouwen die werkten bij Transavia. Een van de tips die we al op onze agenda hadden staan, de grote markthal, moesten we zeker bezoeken.

Door de enorm gezellige en sfeervolle straatjes en pleintjes, slenterden we ’s avonds naar ons appartement. Jeeee, wat is dit een ongelooflijk leuke stad! (zaterdagsavonds wel wat lawaaierig deze flat, door het café op de hoek. Ik ben na een paar nummers van o.a. U2 en de Blues Brothers wel snel in dromenland, maar Erna ligt nog wat langer van de muziek “te genieten” 😊).

Foto’s

4 Reacties

  1. Eric:
    18 juni 2018
    Schitterende verhalen en heerlijk geschreven! Kunnen jullie de erfenis van die opa niet accepteren? Goede reis terug en we schrijven ons alvast in voor de tappas dia-avond!
  2. Hagar:
    18 juni 2018
    Wat een heerlijke verhalen. Goede reis naar huis morgen.
  3. Gert Jan:
    18 juni 2018
    Dank voor jullie complimenten. En die tapas (en pintxos en paella) en dia avond gaan we zeker regelen! Schrijf je maar in! 😀
  4. Paul:
    19 juni 2018
    Ik ben benieuw naar jullie pintxos!
    Goede reis terug!