Boottocht langs Cinque Terre

Dé toeristische attractie hier in de buurt zijn de vijf kustdorpjes, Cinque Terre, en wij kunnen ze voorlopig afstrepen van ons bucketlijstje. Met potlood dan, want ik zou hier nog wel eens met meer tijd een wandeling langs deze kust willen maken zonder op de klok te moeten kijken of de boot al weer vertrekt. 

(Foto’s komen zodra ik weer een betere verbinding heb).

Vanmorgen waren we de eersten die konden reageren op “biglietti online?”. We hadden de bus van 8:50 uur naar Marina de Carrara al genomen en vertrokken rond 10 over 10 met de boot naar de vijf kustdorpjes. Althans, 2 daarvan, maar ook weer niet; Portovenere wordt wel eens het zesde dorp genoemd van de reeks en daar konden we eerst een uur rondkijken. Leuk dorpje met pastelgekleurde smalle huizen tegen de bergen aangeplakt. De boot vertrok echt om 12:10 en geen seconde later. 

Bij het weer aan boord gaan, wilde de man bij de loopplank weten waar we aan boord gekomen waren en vroeg; “where you from?” “From Holland”, antwoord Erna naar eer en geweten. “Ya, Ya, and I am Italian” zegt de man enigszins lachend, “where did you came from this morning?”, “ From Marina de Carrara” antwoord ik “thank you sir!” en we mochten door lopen🙂. Na 1 uur varen kwam Monterosso di Mare in zicht. Wederom een pittoresk dorpje met zelfs een strand waarop honderden felgekleurde parasolletjes stonden. Hier mochten we 3 uur rondbanjeren. Eerst maar eens lunchen, iets waar al die andere bootpassagiers ook zin in hadden. Het was overal erg druk. Uiteindelijk zagen we een plekje op het terras bij Il Smorfio, volgens Tripadvisor de beste pizzabakker van het dorp. We zijn het er helemaal mee eens. Vervolgens hebben we het dorpje verkend; veel souvenierwinkels, horeca en mooie uitzichten op de Middellandse zee. De terugreis verliep voorspoedig, er stond een aangenaam briesje.

Bij de bushalte misten we net bus 51 om weer naar de camping te gaan. Maar bus 52 zou er toch ook komen? Hup ingestapt, helaas kwamen we er snel achter dat de bus totaal de verkeerde kant opging. Weer uitgestapt bij het eindpunt, de weg overgestoken en bus 52 terug genomen en weer bij de halte in Carrara uitgestapt (waar we begonnen). Na dit intermezzo waren we gelukkig nog wel op tijd om bus 51 te nemen. Moraal van het verhaal: let goed op hoe een bushalte precies heet 😉.

In de avond hebben we een drankje gedaan met onze Nederlandse overburen, een jong stel uit Hattem. Als we eens in de buurt waren, moesten we zeker eens langs komen.