Van Arco naar camping Bella Torino

Camping Bella Torino belooft niet veel goeds voor Turijn. Dat wil zeggen: als Turijn net zo bella is als deze camping, dan zijn we morgen snel uitgekeken in Turijn! 😂

Vandaag na een reis/rij-dag aangekomen op deze camping “Bella Torino”. Eerst even een klein verslag van de rit van ongeveer 280 km. 

Met de belofte vertrokken dat we vast nog eens terugkomen op deze geweldige camping en omgeving. Vanaf bijna de eerste kilometers tot aan Milaan was het behoorlijk druk op de weg. En alleen het begin was mooi om te zien: uitzicht over het Gardameer:

Daarna moesten we de lol vooral zelf maken. Lekker muziekje aan en goed op blijven letten, de in- en uitvoegstroken zijn kort in Italië…🙃

We zochten een plek om even te stoppen voor een kop koffie, maar dat lukte niet zo goed; parkeerplaats oprijden, geen plek… en weer door. Bij dit alles kwamen we enkele keren ‘Mimi’ tegen, een 46-jaar oude Lancia die nog aardig vitaal was voor haar leeftijd (check ff het kenteken op de foto hieronder van Mimi). Dan reed ze weer voor ons, dan gingen we haar weer voorbij totdat ze genoeg had van de romance op afstand en er vandoor ging. Of was het omdat wij eindelijk een plekje voor koffie vonden, gezellig tussen de trucks. Ik weet het niet meer.

Ook in Italië hebben ze tolwegen en in tegenstelling tot Frankrijk zit er nog regelmatig iemand in een klein hokje die na betaling de slagboom opent. We troffen er ook eentje met self service en dat ging niet echt sneller. Pas toen wijzelf bijna bij de automaat en voor de slagboom stonden, begrepen we waarom onze rij zo langzaam ging. De man voor ons leunde tot en met zijn middel uit het raam van zijn kleine vrachtwagen om te betalen en zijn wisselgeld terug te pakken. Ik kon deze handelingen niet verrichten zonder de auto uit te stappen. Best lastig als je eerst je best hebt gedaan om zo dicht mogelijk bij het apparaat te rijden…Kortom: acrobatische toeren om tol te betalen. 

Kort nadat wij ons “vastmakertje” hadden ingeschonken voor de camper, kwam er een man aan om de piepkleine foodtruck met bijbehorend establishment te openen. Dat deed hij allemaal met één hand omdat hij vanaf het eerste moment liep te bellen. Nu vind ik italiaans een prachtige taal, maar na een uur vond ik het wel genoeg geweest en heb de beste man in gebaren dat duidelijk gemaakt. Kort daarop kwam hij om uitleg vragen. Vriendelijk uitgelegd dat ik het telefoongesprek wel lang vond duren en niet echt rustgevend vond. De man verontschuldigde zich in keurig Engels en lichtte toe dat Italianen nu eenmaal graag en hard praten. Reuze vriendelijk man en fijn dat hij was uitgebeld 🙂

Terug naar deze camping. Prima camping met erg schoon en goed sanitair en zo, en voldoet aan het doel om Turijn te bezoeken. Maar de camping met veel grind en afgemeten plekjes met heggetjes er tussen mist wat. En om Erna te citeren: “Deze camping heeft geen ziel”, en dat is het precies. Toch kon ze nog een mooie foto maken van het foodtruckje:

Buona Notte amici 😘😴