Toledo

Gisteren hadden we een soort van reisdag – 320 kilometer gereden van Toledo naar Cordoba, met prachtige tussenstop – en vandaag houden we een “pyamadag”(zie verderop). Je zou bijna kunnen zeggen dat we dat noodgedwongen doen; bij aankomst gisteren was het hier mooi weer en bijna 30 graden, nu is het dik bewolkt, nog geen 20 graden en ik zie net wat motregen op het raam van de camper. Helemaal niet erg hoor, wij zijn de laatsten die gaan klagen en al zeker niet over het weer in deze omstandigheden, man, man, man, wat is het genieten met zo’n camper!! (Bovendien: “het weer is voor de ……? (uitspraak van wie in welke context? 10 punten)).

Ik zit nu dus binnen (eh inmiddels zitten wij binnen) in de camper achter mijn laptop dit te typen. “Hier” is in Villafranca (de Cordoba) op camping Albolafia, die een keurige folder heeft in het Nederlands(!) met “Veiligheidsregels en aanbevelingen voor een prettig verblijf”, een paragraafje met “Wat U niet moet doen!!” en een afsluitende regel die aangeeft dat “Kampeerders die zich niet gedragen worden verzocht de camping te verlaten of bevolen deze te verlaten, eventueel met behulp van het openbare gezag”.  Het is overigens een prima camping, hoor, maar ik dacht ik laat je even meelezen met de folder 😊

 Enfin, terug naar het reisverslag. Ik heb nog woensdag 6 juni te beschrijven en gisteren dus nog.

Woensdag 6 juni hielden we ook een pyamadag, volgens het dagboek wat Erna schrijft (Erna houdt van elke vakantie een dagboek bij, compleet met ingeplakte toegangskaartjes, uitgeknipte foto’s en dingetjes, geweldig om thuis te lezen en doorheen te bladeren op een winterse, regenachtige dag! (zie foto)

Deze woensdag stonden we dus ook nog op camping “El Greco” bij Toledo. Deze camping wordt in het boekje “met de camper door Spanje” beschreven als …”Huizen rond de camping hadden tralies voor de ramen en alarminstallaties, dat gaf ons een onveilig gevoel” en daarbij nog wat unheimische informatie. Bij het hier naar toe rijden, heb je dan toch een bepaald vooroordeel van de camping. Gelukkig konden we dit redelijk snel van ons afschudden. Het is een prima camping en heel veel huizen hebben hier “tralies” voor de ramen en alarminstallaties, ook in het centrum van de stad.

Pas rond een uur of vier lopen we in draf naar de bushalte voor de camping. We willen die bus graag halen want anders is het een uur wachten tot de volgende…of de 3 km lopen naar de stad.

Toledo is een mooie stad! We kiezen er bewust voor om niet overal (kerken, kathedraal, musea) naar binnen te gaan, maar de stad al wandelend te verkennen. (Wanneer we later met pensioen zijn en nog langer op pad kunnen met de camper, verdiepen we ons meer 😊). We doen een drankje en eten bij een tentje met de naam “Margot”; spaghetti carbonara en Caramusas (een specialiteit uit Toledo) heerlijk!

Uiteindelijk brengt ons de laatste bus van 21:00 uur weer terug naar de camping. Morgen gaan we weer op pad!