Veel gewandeld naar Karwendel

Het plan was als volgt: we lopen naar Mittenwald, nemen de kabelbaan naar ongeveer 2200 meter en lopen daar de Panoramarondweg. Dan met de kabelbaan naar beneden en met de bus terug naar de camping. Grootste lokkertje: er is een whiskystokerij bovenop de Karwendelspitze! Goed plan dus!

We ging rond 11 uur op pad voor een wandeling van ongeveer een uur en een kwartier. En na een dik half uur lopen door een prachtige omgeving, kwamen we bij een omleiding… Dat wil zeggen: het duurde even voordat we daar zeker van waren en dat we inderdaad het pad met nummer 408 hadden willen lopen, maar daar was dus een Umleitung. De discussie om of langs een drukke weg te gaan lopen of wat kan er nu “geblokkeerd zijn aan een voetpad”, duurde even…:-)

Uiteindelijk gekozen voor de Umleitung, die, zo bleek later, drie kwartier omlopen, eh, langer wandelen betekende.

Onderweg nog wat gedronken bij een uitspanning en daarna nog een uur gelopen naar de “kabelbaan”. 

Daar lag tot onze verbazing beneden sneeuw in plaats van boven op de berg. Voor de rit naar boven kaartjes gekocht: retourkaartjes, want zo bleek later, je kan ook naar beneden (of naar boven) lopen.

Het was inmiddels 14.00 uur voor we boven waren: prachtig uitzicht! 

Eerst even lunchen, ook met uitzicht naar beneden! Daarna gezocht naar de whiskystokerij. Er stond een leuke opstelling maar nergens flessen of glazen whisky te zien. Was “Germany’s highest distillery” nog wel in bedrijf? Later maar eens nakijken op de website (karwendelbahn.de?).

De rondgang boven was zeer fraai. En het werd duidelijk dat je wandelaars en wandelaars hebt: zonder klim 🧗 spullen werd er naar grote hoogte geklauterd door sommige waaghalzen.

Ook wij zijn iets van het gemakkelijke rondje afgeweken en spraken nog een jongeman die met enig klimmateriaal en een rugzak via een duizelingwekkend pad 6 uur naar beneden ging lopen… 

Weer terug beneden gaf de kabelbaanmeneer aan dat er geen bus naar de camping ging. Erna bleek ondertussen een halte van de ‘zomerbus’ te hebben gevonden die ons wel naar het treinstation van Mittenwald zou kunnen brengen. (nee, ff niet die grap over das Bahnhof :-)). Prompt kwam die binnen 4 minuten aanrijden. Een bus naar de camping zat er voorlopig niet in, gaf ook deze buschauffeur aan. Op het station hielp een vriendelijke informant ons nog naar de mogelijkheid om een taxi te nemen naar de camping. We belden met Andrea, de plaatselijke taxi-mevrouw, maar die was al onderweg en niet in de gelegenheid iets te regelen. De volgende bus langs de camping zou pas om 19:15 uur gaan… Op advies van onze informant de bus van 18:15 uur naar Klais genomen en vandaar een half uur teruglopen naar de camping. En al zo geschiedde.

Gelukkig konden wij een tafeltje bemachtigen bij het restaurant op de camping. Mijn verzoek om “ein kleines bier” werd lacherig weggehoond met de woorden: “wie sind hier in Beieren und nicht in Osterreich, wir haben keiner kleines bier”. 

Zoals gemeld, gingen we moe maar voldaan naar bedje toe.

En nu eens kijken waar de reis morgen naar toe gaat.